Time flies when you´re having fun

Hi,

Ondertussen is er alweer een week voorbij gevlogen, dus het is weer eens tijd voor een nieuwe blog. Aangezien de tijd hier voorbij vliegt, leek het me slim om een lijstje te gaan maken met de dingen die ik nog wilde doen en wat ik nog moest kopen. Hetgeen wat ik de afgelopen de maanden wel heb geleerd tijdens het reizen, is dat plannen niet altijd een must is. Ik vond het dan ook wel lekker om op de dag zelf of de dag van tevoren te bepalen wat ik zou gaan doen. Dat zorgde er dan wel voor dat ik toch wel meer heb gedaan, dan ik van tevoren in mijn hoofd had. Heerlijk, lekker dingen ondernemen en nieuwe dingen ontdekken.

De eerste twee dagen na het weekend van de bruiloft heb ik even lekker niks gedaan. Lekker thuis films gekeken in de speciale moviekamer, wat boodschappen gedaan en natuurlijk voor onze dagelijkse kop thee/hot chocolate/koffie naar een van de coffeeshops gegaan. Dit is iets waar ik nu erg gewend aan ben geraakt, elke dag even de deur uit om met een van de familieleden ergens wat te drinken en bij te kletsen. Na twee dagen rustig aan te hebben gedaan en weer genoeg energie te hebben, vond ik het weer tijd om wat te ondernemen.

Woensdag ben ik dan ook met John en Patrick naar Perth toe gegaan. Het blijft me verbazen hoe mooi het daar is. We zijn eerst naar Kingspark geweest. Een mega park met een fantastisch uitzicht over heel Perth. Daarna zijn we op een touristbus gestapt en hebben we een tour gedaan door heel Perth. Het was enorm warm die dag, dus ook toen ben ik weer aardig wat bijgekleurd. De tour was heel interessant en je zag weer nieuwe delen van Perth die ik ervoor nog niet had gezien. We zijn nog gaan lunchen aan het strand en daarna zijn we richting huis gegaan.

Donderdag zou ik eigenlijk naar de Pinnacles gaan, een groot woestijnachtig gebied met enorme rotsen en stenen. Door omstandigheden is dit verplaatst naar aankomende maandag. Aangezien ik nog genoeg dingen op mijn lijstje had staan die ik wilde doen, besloot ik om naar Penguin Island te gaan. Vanaf Rockingham pak je de ferry naar dit eiland en daar zie je allemaal pinguïns. Vanaf Penguin Island kan je weer een andere ferry pakken, die je naar een ander eiland brengt waar alleen maar zeeleeuwen zijn. Terwijl je op de zee vaart, is de kans groot dat je dolfijnen spot. Gelukkig heb ik er ook een paar gezien. Penguin Island zelf was erg leuk om een keer te zien, je hebt er ook weer een enorm mooi uitzicht dus het was echt genieten geblazen.

Natuurlijk kan ik niet terug gaan naar Nederland zonder wat souvenirtjes mee te nemen. Vrijdag ben ik dan ook de stad in gegaan om op zoek te gaan naar wat kleine cadeautjes. Gelukkig kon ik alles best snel vinden, dus daarna was het tijd om even lekker op het terras te zitten met een vanilla milkshake en een beetje naar mensen te kijken. Wat me op dat moment opviel is dat Perth een enorm schone stad is. Later zag ik ook heel veel bordjes dat het allemaal rookvrije zones zijn. Vandaar dat het er waarschijnlijk ook stukken schoner uitziet en je ziet altijd wel mensen die de stoepen en straten schoon aan het vegen zijn. Zouden ze in Nederland nog een voorbeeld aan kunnen nemen.
In de avond ben ik nog naar Fremantle gegaan. Daar hebben we rondgelopen bij de markets en daarna wat gegeten bij Gino’s. Een gezellig en knus Italiaans restaurant met heel lekker eten. Achter het restaurant was er een plein omgetoverd tot een speelplaats voor de kinderen. Er waren allemaal feeën, elven, allerlei Disney figuren en er was van alles te doen voor de kids. Dit is ook iets wat je veel in Australië ziet. Veel parken met allerlei waterspeeltjes, speeltuinen en in de avonduren plaatsen die zijn ingericht voor kinderen zodat het voor families ook makkelijker is om uiteten te gaan.

Op zaterdag stond er toch wel iets bijzonders gepland. Een echte Australische High Tea. Samen met Zoë gingen we hiernaar toe. Een van haar beste vriendinnen was jarig en had daarom een High Tea georganiseerd in een van de meest dure restaurants in Perth. We wisten alleen dat het in de stad was en van tevoren dus niet dat het zo’n fancy restaurant was. Na de lift in te zijn gestapt en eindelijk op 33 hoog te zijn aangekomen in The C-restaurant voelden we ons al heel snel underdressed. Je moet je voorstellen dat hier dus de elite mensen van Perth hun lunch van zo’n minimaal 60 dollar op zaten te eten. Alle vrouwen liepen in enorm mooie jurken en met hoge hakken rond, de mannen strak in het pak en dan had je ons. De meiden die kwamen voor Becks’ High Tea. Simpele jurkjes, korte broeken of rokjes aan met slippers of strandsandaaltjes. Toen we allemaal dan ook aan de tafel zaten, keken we elkaar aan en moesten we heel hard lachen. We konden het dan ook niet laten om onze thee allemaal met de pink omhoog op te drinken, waarna we weer in een grote lachkick belandden. Het uitzicht van het restaurant was wel echt super. De vloer van het restaurant draait namelijk rond, dus binnen een uur heb je heel Perth gezien vanaf 33 hoog. Heel gaaf dus. Na de High Tea zijn we nog even de stad ingegaan, daar wat rondgelopen en uiteindelijk tegen een uur of zes weer de trein terug gepakt naar Wellard.

Zondag ben ik met Jed en de vier kids naar het strand geweest. Kobi had een soccer toernooi van zes uurtjes, dus de keuze om naar het strand te gaan, in plaats van zes uur naar voetbal te kijken was al snel gemaakt. Het is grappig om te zien hoe weinig mensen er eigenlijk op de stranden liggen. Zoals eerder gezegd is de zon hier heel fel, hebben heel veel mensen hier huidkanker en schuilen ze dan natuurlijk ook voor de zon. Verbranden doen ze ook nog eens snel en om er nou de hele tijd als kreeft bij te lopen is ook niet alles. Gelukkig heb ik daar niet zo snel last van, dus het was dan ook weer een heerlijk dagje genieten van de zon, zee en het strand.

Voor maandag had ik nog niks bedacht om te doen, dus we zijn dan ook spontaan naar de outlets in Perth gegaan. Het lijkt een beetje op de outlets in Roermond of Bataviastad. Leuk om er voor een paar uur doorheen te lopen maar dat was het dan ook. In de middag ben ik naar Golden Bay gegaan om langs Aiden en Leandra te gaan. Dit was allemaal heel spontaan gegaan en uiteindelijk ben ik er ook gebleven voor het avondeten. Eerst de hele tijd met de kids gespeeld. Ayla is 5, de twins; Lacey en Kian zijn 3. Ze wilden me van alles laten zien en vertellen dus de avond vloog voorbij. Wat heel grappig is, is dat Lacey en Kian onderling een soort van twintalk hebben. Ze praten voor 3-jarigen nog niet echt goed, het lijkt alsof ze het vertikken aangezien ze wel alles begrijpen als je zegt dat ze iets moeten doen. Ze praten liever hun eigen twintalk met elkaar, wat weer zorgt voor de nodige lachkicken bij mij en mijn familie. Na het eten gingen de kids tv kijken en was het voor ons tijd voor een paar drankjes, wat toastjes, olijven, zongedroogde tomaten en kaas. We hadden wat nagepraat over de bruiloft en over allerlei cultuurverschillen tussen Europa en Australië. Grappig om zo weer achter nieuwe dingen te komen. Zo kunnen kinderen in Australië heel gemakkelijk vrij krijgen om met hun ouders 3 maanden op vakantie te gaan naar het buitenland. Zolang ze maar een soort van dagboek bijhouden en dit naar hun leraren mailen is er niks aan de hand. Volgens de overheid hier, leren kinderen er heel veel van als ze in een ander land zijn. Zo komen ze op andere plaatsen, leren ze daardoor Aardrijkskunde, moeten ze omgaan met andere talen en leren ze zich op verschillende manieren ontwikkelen. Nu snap ik dan ook waarom gezinnen hier zo makkelijk voor 3 maanden op vakantie kunnen gaan. Grappig dat het allemaal zo verschilt met de systemen in Nederland.

Vandaag heb ik een van de cruises in Mandurah gedaan. Hier vaar je door alle kanalen rondom Mandurah, zie je de meest bizarre huizen. En als je dan ook nog hoort dat deze huizen negen van de tien keer alleen maar gebruikt worden als vakantiehuis, geloof je je oren niet. We hebben ook enorm veel dolfijnen gespot tijdens de cruise dus dat was ook erg leuk.

Nou er zijn nog een aantal dingetjes die nog op mijn to do list staan en als het goed is, kan ik deze ook helemaal afronden voor ik terug ga naar huis.

Tot de volgende blog!

XO,
Ess